noiz ez dugu nahiko eskertuko gure ospitale publikoetan ditugun osasun-langileen lana. Azken egunotan Txagorritxuko ospitalera joan behar izan dut nire amona ospitalean egon delako. Aldakaren hautsi zaio dagokion ebakuntza kirurgikoarekin. Eta berriro ere, gaixoak zaintzen dituzten pertsonak zoragarriak direla azpimarratu nahi dut. Dagoeneko ez da pazientzia eta profesionaltasuna bakarrik, gehien harritzen nauena, pasatu dugun guztiaren ondoren, jarrera goresgarriarekin lan egitea da. Atseginak, alaiak eta positiboak. Gure miresmen osoa merezi dute. Lan hori ez da beti erraza izaten. Gaixo eta senide batzuek uste dute osasun-langileak zerbitzatzeko daudela. Ulertzen dut ez dela inorentzat atsegina ospitalean egotea, baina zaintzen gaituztenak ere zaindu behar ditugu. Zor diegu. Azken bi urteetan erne eta tinko aritu dira. Betidanik egiten dute. Ezin diegu tratu txarrik eman eta ezin ditugu deskuidatu. Beraiengatik eta gugatik. Eta zaintzen duten pertsona guztiei estrapolatu geniezaieke, arlo horretako langileak direnei edo modu altruistan egiten dutenei. Horregatik, eskerrak eman nahi dizkiet Txagorritxuko ospitaleko traumatologiako langile guztiei eta, noski, zaintzaile guztiei ere, beren maitasun eta indarragatik. Zuek gabe mundu hau herren legoke. Segi horrela.
