txerako bidean, tentagarria da beti gure liburu-denda gogokoenaren erakusleihoa miresten gelditzea. Hilabete honetan, tentazioa bikoitza izan da. Izan ere, ez nuke jakingo kalkulatzen zenbat aldiz irakurri eta berrirakurri ditugun Elisa Ruedak erakusleihoan idatzi dituen bertsoak. Nire bederatzi urteko alabak gonbidatu ninduen lehen aldiz irakurtzera. Begira, oso polita da, esan zidan. Eta maiatzaren hasierako egun horretatik aurrera, hiriko zenbait saltokiko erakusleihoek erakusten dituzten poema horiek eta beste asko irakurtzeko zaletasuna deskubritu dugu. Aitortu behar dut neskatoak txikiak direnetik liburuak beti egon direla oso presente etxean, ipuinak irakurtzea asko gustatzen zaigu, liburutegira joaten gara sarritan eta ipuin-kontaketetara ere joaten gara ahal dugun guztietan, baina poesia beti izan da gainditu gabeko gaia. Beharbada, guretzat ikasgelen barruan geratu zen zerbait izan zen, bakarrik aztergai gisa, ez dugu estimatzen jakin, eta, beraz, ezta bere edertasuna gure alabei transmititzen ere. Poetak Maiatzean jaialdiaren hamargarren edizio honi esker, poesiak lekua aurkitu du gure bizitzan. Elisa Ruedak bere poeman aipatzen duen oinarrizko osagai horrekin mantentzea besterik ez dugu espero: ilusioa. l
