- David, izen faltsu honen azpian ezkutatzen den gasteiztar gazte bat, asteak daramatza gaizki pasatzen. Emazteak eta berak aldi baterako lan egiten dute beti, eta gastuek ito egiten dituzte orain, konfinamenduak debekatu egiten baitie "irteten ari den horretan" lanean jarraitzea. Lau seme-alaba izanda, eta DSBEa akats batengatik berritu gabe, laguntza eskatu diete ahal zuten erakunde guztiei, "ez genuelako euro bakar bat ere behar erosketa egiteko; nola pasatuko genuen horrela hilabete osoa?", dio. Noizean behin, emaztearen familiak tuper bat eramaten die umeei janaria emateko, beraien baliabideekin ere posible dutenean. "Primeran etortzen zaizkigu". Eta beste familiako batzuek ere txokolate batzuk eraman dizkiete, txikienek ere goza dezaten. Hala ere, egunak igaro ahala Caritasi ere laguntza eskatu behar izan diote, eta bere egoera aztertu ondoren, 150 euroko premiazko txeke batekin familia horri laguntzea erabaki dute, erosketak egin ahal izateko eta seme-alabentzako janari eta pixoihalez hornitzeko. "Txeke hau unerik onenean iritsi zaigu, espero ez genuenean. Erosketak egitera joan gara, eta dilista, garbantzu, arroz, pixoihal... mordoa erosi dugu, nire seme-alabei ezer falta ez izateko", dio. Eta Davidek animo mezu bat bidaltzen die bera bezala koronabirusak bere ekonomia bete-betean kolpatu duen pertsona guztiei: "Honetatik aterako gara. Datorren hilabetean kalera aterako gara, eta dena normaltasunera itzuliko da. Itxaropena izan behar dugu, gure seme-alabengatik esfortzu hori egin behar dugu".
