atataren garrantziaz gutxi hitz egiten da. Ez duzue uste? Gure tuberkulu maiteak, forma ezberdinak dituenak, poz asko eman dizkigu, eta oraindik bizitzeko ditugunak. Horregatik uste izan dut beharrezkoa dela egunkariko tarte txiki hau eskaintzea bere propietateak eta erabilgarritasunak goraipatzeko. Karbohidratoetan aberatsa den jakia denez, energia asko ematen du. Gainera, edukiaren %75 ura da eta potasio iturri handia da. Patataren jatorria Amerikan dagoen arren, Bolivia eta Peru hegoaldeko goi-lautada barne hartzen duen eskualdean hain zuzen ere, arabarroi patatero deitu izan zaigu beti. Eta ohore handiz. Kozinatzeko mila modu dituen elikagai honetaz txikitatik nago maiteminduta. Elaborazio batzuk aipatzearren, goraipatua eta oso ezaguna den patata-tortilla (tipularekin edo tipularik gabe eztabaidan sartu gabe), gure betiko porrusalda, patatak txorizoarekin, okin-patatak, patata-purea, ezin falta entsaladilla errusiarra ere, eta jakina, eta gauza guztien gainetik, patata frijituak, milaka adobo eta saltsekin. Egia esan, edozein prestakinetan patata goxoa da eta bizia ematen die gure platerei. Ezin dut imajinatu bizitza gure elikadura famaturik gabe. Eta horregatik esaten dut, harrotasun handiz, patatera naizela.
