- Tomas eta Germán betiko lagunak dira. Arazo ekonomikoak ditu Germanek, eta etxea saltzea erabaki du. Horretarako, ordea, uste du lagun onenaren laguntza ondo etor dakiokeela. Hala ere, erosleari egia osoa kontatu ez diola esaten dioenean, zerbait hautsi egiten da haien artean eta liskarrak hasten dira, baita eroslearen aurrean ere. Lortuko ote du adiskidetasuna irizpide etikoen gainetik jartzea? Erosleak ikusle soil baten jarrera hartuko du? Edo bi lagunen arteko sesioan, epaile lanak egingo ditu? Edo okerrenera, bien arteko joko maltzur horretan, biktima bihurtuko ote da? Txalo Produkzioak taldearen Konpromisoa antzezlana, Philippe Claudelena, Begoña Bilbao Lejarzegiren zuzendaritzapean eta Joseba Apaolaza, Ramón Agirre eta Zuhaitz Gurrutxagak antzeztua, hilaren 15ean iritsiko da Arrazpi Berri kiroldegira, Araian, 22:30ean. Bertako aktoreetako batek, Ramón Agirrek, DIARIO DE NOTICIAS DE ÁLAVA egunkarian hitz egin du, eta obra horrekiko duen gogo bizia erakutsi du, bai eta Araban berriro interpretatzeko aukera izan duelako ere, Konpromisoa Gasteizen aurkeztu zenetik bi hilabete igaro ondoren.

Egun gutxi barru, Arabak berriro hartuko du 'Konpromisoa', Gasteizen, Bilbon eta Donostian izandako arrakastaren ondoren.

-Bai, hilaren 15ean Araban egongo gara berriro, oraingoan Araian, Umorezko Antzerkiaren Jaialdian, eta, egia esan, birarekin jarraitzeko irrikaz gaude, eta lan hau berriro interpretatu ahal izateko ilusioz. Dena prest daukagu, eguna heltzea baino ez da falta.

Antzezlan honek, gainera, arrakasta handia izan du eta hilabeteak daramatza biran.

-Bai, obra hau urtarrilaren 8an estreinatu genuen Eibarren, eta harrezkero 40 emanaldi egin ditugu. Azkenak, Arrasate, Getxo, Azkoitia, Zornotza, Tolosa, Donostia, Bilbo eta Gasteizen. Askotan jardun dugu, dagoeneko engrasatuta daukagu. Asko gozatu dugu lan honekin.

Hainbeste emanaldi, hainbeste hilabeteko lana... Suposatzen dut dagoeneko ez duzuela obra entsaiatzeko beharrik, ezta?

-Ez dugu obra entseatzen, ez da beharrezkoa. Jardun aurretik, italiana bat egiten dugu bakarrik.

Italiana bat?

-Bai, italiana bat egitea da testua gainetik azkar irakurtzea, guztiaz oroitzen garela egiaztatzeko; errepaso azkarra. Lan bat hainbestetan interpretatuta dagoenean, ez dugu gehiago entseatu beharrik, errepaso azkar horiekin balio digu; hau da, deitzen zaionari italiana bat egitea.

Zure kasuan, Germanen papera interpretatzen duzu, etxebizitza saldu nahi duen baina horretarako etikarik gabeko tranparen bat egiten duen gizonarena, ez baitu egia kontatzen. Zer gustatzen zaizu gehien pertsonaia hau interpretatzetik?

-Oso ondo idatzitako lana da, oso polita eta interesgarria, umorez betea; egia esan, lana bera asko gustatzen zait. Komedia sotila da, gizartearen edo adiskidetasunaren harremanetan sakontzen duena, zehazkiago. Ez dago nire pertsonaiarengatik gustatzen zaidan gauza zehatzik, obra osoa bera baizik. Gauza askoren konpromisoa da. Germanek etxea saldu nahi du, baina Tomasek ez du etika faltaren alde egiten, zenbait alderdi ezkutatu ditut eta haserretu da. Adiskidetasuna kolokan dago. Zerk irabaziko du, bizitza osoko adiskidetasuna ala printzipio etikoak? Horixe da kontua.

75 minutuko hausnarketak eta umorea.

-Bai, umorez beteta dago, baina eguneroko arazoen hausnarketara ere gonbidatzen du. Pentsarazten dizu, lagunei dena barkatu behar zaie? Eta horrek gure printzipioen aurka joatea eskatzen badu? Gai polita da. Lagunak haserretu eta barkatu egiten dira. Lan honetan, gainera, umorez jorratzen da dena, eta ikusleak denbora-tarte dibertigarri bat igarotzea lortzen du.

Aktore gisa, zaila izan al da zure-tzat izurria hasi zenean lanean jarraitzea?

-Zailena denetara egokitzea izan da: edukiera, publikoaren arteko segurtasun-distantziak. Maskarak ere ez du asko laguntzen. Hala ere, lanean ari garenean barrearen bat entzuten jarraitzen dugu, maskarak motelduta, baina entzun egiten dira; publikoaren feedbacka jaso-tzen jarraitzen dugu. Zorionez, oso ondo funtzionatzen jarraitzen dugu, koronabirusak eragindako zailtasunak egonda ere. Taldean, oso pozik eta zoriontsu ari gara lanean, lana aurrera ateratzeko eta birako lan hau hainbeste hilabetez egin ahal izateko, eta ikusleek hain ondo hartu dutelako. Jendeak gozatzen du eta guk haiekin.

Berri ona da, koronabirusak bete-betean jo baitu kultura.

-Bai, noski baietz. Beste gremio batzuetatik asko kexatzen dira, gu gutxiago kexatzen gara, baina an-tzerkiari egurra eman dio, kulturari bezala. Programazioa moteldu egin da, edukiera ere bai. Gogoan izan behar da izurriaren aurrean, antzokia dela lekurik seguruenetako bat, seguruena ez bada. Garran-tzitsua da gogoratzea.

Pandemian lanean jarraitu ahal izan zenuen?

-Bai, baina dena moteldu da. Madrilen serie bat izan dut, han PCR probak egin dizkigute etengabe. Horrela lan egitea konplikatuagoa izan da, baina aurrera jarraitu dugu.

Zer da gehien gustatzen zaizuna eta zure lanbideaz betetzen zaituena?

-Asko gustatzen zait nire lanbidea, zentzu askotan. Lehenbizikoa da oso joko polita iruditzen zaidalako beste bizitza batzuk bizitzea, beste istorio batzuen azalean sartzea, beste bizipen batzuk... oso joko polita da, oso dibertigarria, eta asko gozatzen dut horrekin. Gainera, aktore izatea oso terapeutikoa da. Bestalde, batzuetan esku artean ditugun testuek ere asko hazten laguntzen digute, aktoreok asko ikasten dugu gure testuetatik. Egia esan, oso lanbide polita iruditzen zait.

Zailtasunen artean, hain gidoi luzeak ikastea zaila da?

-Ez pentsa, lanbide honek konplikazioak ditu, baina gidoia ondo ikastea ez da konplikazio horietako bat; hori ikastea baino ez da eta gidoia aurrera ateratzea. Batzuek denbora gehiago beharko dute, eta beste batzuek gutxiago. Hau da, hamabost egun, hilabete bat edo bi hilabete igaro ditzakegu testua ikasten, baina azkenean denbora kontua da, ondo memorizatzen amaitzen dugu. Etxean ikasten hastea da, eta ez gelditzea ondo buruz ikasi arte. Zaila dena gero dator.

Interpretatzea?

-Zailena lana ondo egitea eta pertsonaiaren paperean ondo sar-tzea da. Zaila da zuzendariak pertsonaia horretatik lortu edo atera nahi duenaren muinera iristea, lana ondo egitea eta jendeari gustatzea. Hori da lanbide honetan zaila dena. Lan honetan gure rolak ezin hobeto interpretatzea lortu dugun arren, oso pozik gaude.

Komedia egitea gustatzen zaizu gehien?

-Ez, aldatzea gustatzen zait. Bi komedia jarraian egiten ditudanean, drama egitea botatzen dut faltan; aldatzea, eboluzionatzea eta egoera desberdinetan rol desberdinak eskaintzea gustatzen zait. Onena gauza batetik bestera pasa-tzea da, eta lana aukeratu ahal izatea.

Zuk zeuk aukeratzen dituzu obrak edo obrek aukeratzen zaituzte zu?

-Denetarik gertatzen da; batzuetan neuk aukeratu ahal izan ditut gidoiak eta beste batzuetan, berriz, lanetik iristen zitzaizkidan eskain-tza guztiak hartu ditut. Aitortu behar dut, halaber, zoriontsu izan naizela nire lan-ibilbidean interpretatuz joan naizen pertsonaia guztiekin.