Aste honetan aurkeztu da tomografo konputarizatua UPV/EHUren Bizkaiko Campuseko Martina Casiano eraikinean egin den ekitaldian. Bertan izan dira Eva Ferreira errektorea, Inma Arostegui Ikerketaren arloko errektoreordea, Itziar Alkorta Calvo SGIkerreko zuzendaria eta Leire Sanfelices eta Aitor Larrañaga ekipamenduaren teknikari arduradunak.
Azpiegitura berezi hau kudeatuko dute euskal unibertsitate publikoko Ikerkuntzarako Zerbitzu Orokorrek (SGIker), eta erabili ahal izango dute bai unibertsitateko kideek bai beste eragile zientifiko-teknologiko publiko zein pribatu batzuek.
Eva Ferreira errektoreak azpimarratu du ekipamendu berria oso garrantzitsua dela lehen mailako ikerketa indartzeko: "Unibertsitate baten bikaintasuna oinarritzen da haren giza kapitalean, baina baita ekipamenduan ere. Tomografo honi esker, UPV/EHUko ikertaldeek eta euskal industria sareko eragile publiko zein pribatuek tresna aparta izango dute beren proiektuak garatzeko. Abangoardiako ikerketak abangoardiako ekipamendua eskatzen du. Horregatik, oso urrats garrantzitsua egin dugu, beharrezko azpiegitura bat martxan jarrita, ezagutzaren adar guztietarako balioko duena, gainera".
Teknika ez-inbaditzaile bat da
Tomografia konputarizatu bat da objektu baten X-izpien erradiografia multzo bat, hainbat ikuspegitatik lorturiko erradiografiak, ordenagailu programa baten bidez mihiztatzen direnak, hiru dimentsioko irudi bat lortzeko. Ondoren, irudi hori manipulatu daiteke, behar den informazio guztia ateratzeko. Beraz, teknika ez-inbaditzaile bat da, aukera ematen duena grafikoki behatu eta sekzionatzeko objektu baten barnealdea (grezieraz, sekzioa edo ebaketa = τόμος tómos), hura zatitu behar izan gabe.
Eskakizun teknikoak sinpleak dira kontzeptualki: X-izpien iturria, tomografiatu beharreko objektua orientatzeko sistema eta irudiak jasotzeko detektagailua. Ondoren, ordenagailu programa batek berreraikitzen du hiru dimentsioko irudi bakar bat, lortutako erradiografien tratamendu sofistikatu baten bidez. Horretarako, prestazio handiko ordenagailuak behar dira, kalkuluak egiteko hainbat gigabyte-ko datu multzoak erabilita.
Ezaugarri horiek guztiek tresna berria diziplina anitzeko ekipamendu bihurtzen dute, aplikazio ugarirekin: zaharberritze artistikoa, ikerketa biomedikoa, zuntzen eta porositatearen analisia, pieza metaliko edo hibrido manufakturatuen azterketak, materialen fisika, etab. Bereizmen handia da ekipamendu honen balio erantsia, kasurik onenean 0,4 mikrometroko xehetasunak detekta ditzakeelako (4 milimetroko hamar milarenak: 400 nanometro). Horrek esan nahi du jauzi kuantitatibo handia egin dela aurreko ekipamenduekin alderatuta: 500 aldiz handiagoa da bereizmena industriaren arloan, eta 2.000 aldiz handiagoa alor biomedikoan. Horrela, ekipo berri honen potentzialtasunak aukera ematen du mugako ikerketa egiteko.
