Ezagutzen dugunok badakigu gure hiriak aurpegi asko izan ditzakeela urtean zehar. Hain zuzen ere, hilabete honetan bere alderik kontrajarrienak erakusteko gai da. Duela egun batzuk jaiak atzean utzi genituen. Egun haietako neurrigabekeriak lasaitasunari eman dio lekukoa. Muturreko barealdia, beharbada. Beti pentsatu dut abuztuan Gasteiz igande amaigabeen segida dela. Denda askok ixten dute, ostalaritzak ere oporrak hartzeko aprobetxatzen du, eta gero eta eskaintza handiagoa dagoen arren, giroa ez da urteko bera. Abuztuan bi aste oso luze egin daitezke, edo ez. Bilatzen dugunaren arabera. Nire buruari galdetzen diot nolako turistek aukeratzen duten gure hiria egun hauek igarotzeko. Imajinatzen dut asko iragaitzazko bidaiariak direla iparraldetik egiten duten ibilbidean, asko ezustean harrapatuko ditu hiri bat ralentian aurkitzeak eta beste batzuk, ziur asko izugarri eskertzen dutela bakearen oasi bat aurkitzea turismoa bihurtu den oihan honen erdian. Geratzen diren lokalen artean iritzi desberdinak daude. Badira ohituraz hiritik eguzkiaren eta beroaren bila ihes egiten dutenak (lehengo abuztuek ez dute zerikusirik oraingoekin); beste batzuek, ez dute aukerarik eta lanean geratu behar dute; eta bada gasteiztarren azken talde bat, gero eta ugariagoa, uste duena hau dela hiriaz gozatzeko garairik onena. Zuek, norekin identifikatzen zarete?
