Jende askoren aburuz, an-tzerkigintzak zinemagin-tzak edo bestelako euskarri artistikoek ez daukaten xarma berezi bat dauka. Ikusentzule eta aktoreen arteko hartueman harremana, oholtza gaineko artisten papera hobeto identifikatzea, hurbiltasun sentsazio handia... Ezaugarri anitz dira antzerkiaren mundua berezi egiten dituztenak. Gaur egun, alor honetan, fenomeno berri baten loratzea ematen ari da. Mikroantzerkiena alegia. Literatura munduan mikroipuinak agertu ziren antzera. Formatu berri honek ordu laurdeneko iraupena daukaten antzezlan dinamikoak dakartza. Estatu mailan hedatzen ari den kontu bat da, eta bere oihartzuna euskararen mundura heldu da. Ondorioz, euskal kulturaren plaza nagusienetako batean, Durangoko Azokan, estreinakoz egon ziren atzo.
Egun osoan zehar izan zuten San Agustin antzeztokian kokatutako Szenatokira hurbildutako ikusleek lau mikroantzerkitaz disfrutatzeko aukera. Gainera, emanaldi bakoitza amaitzean, publikoak indarrak berritzeko okasioa izan zuen, antolakuntzak jarritako ardo, txakolin eta janariari esker. Amaitzeko, ikusentzule eta aktoreen arteko hartu-eman erlazio horretan haratago joateko, aktoreek haien papera betetzean elkarrizketa txiki bat eskaini zuten, eszenatokiko eskaileratan eserita, hurbiltasun sentsazioa nabarmenki areagotuz.
Itziar Elias, guneko zuzendariak, begi onekin ikusten du formatu berri honen agertzea Azokan: “Oso antzerki mota egokia da gure maratoiak egiteko. Indar asko hartzen ari da oholtzaren munduan eta oso garrantzitsua da euskara mundu honetara zabaltzea”. 2016ko edizioan, Szenatokiak arrakasta handia izan zuen, eta aurtengoaren balorazio positiboa egin zuen Eliasek.
Goizeko hamabietan, Ganba alaia izan zen emanaldi maratoia zabaldu zuena, Olatz Beobide eta Isidoro Fernández aktoreak protagonista izanda. Hauek, kafetegi moderno batean izandako elkarrizketa gorabeheratsua oso modu errealean interpretatu zuten. Jarraian, Telmo Iruretaren txanda heldu zen, bere Minus ikuttua monologoarekin. Zumaiarrak garun-paralisia dauka bi urte zituenekin, eta bere bakarrizketak arazo honen humore beltzaren bidezko analisia egiten du, publikoa barrez lertzea sorraraziz.
Ekitaldietan hirugarrena, Olatz Beobide -bigarrenez atzokoan-, Belén Cruz eta Amaia Lizarraldek osatutako Nomofobikak taldeak eskainitako, Sarean kateatuak izan zen. Bertan teknologia dependentziaren inguruko ausnarketa bat egin zen, publikoaren partaidetza barne izanda, izan ere, aktoreek test txiki bat egin zioten ikuslegoari. Azkenik, eguerdiko saioekin amaituta eta arratsaldekoei hasiera emanez, Piszifaktoriaren Takoidun zapata gorria egon zen ikusgai. Iluntasunak norbanakoari ematen dion askatasunaren inguruan aritu ziren Haizea París, Jabi de la Ydalga, Igor Arzuaga eta Mikel Ayllon.
Orokorrean, maratoira hurreratutako ikusleak oso pozik atera ziren antzezlanak ikusi ondoren. “Telmorena da gehien gustatu zaiguna, baina denak oso ondo egon dira”, aitortu zuen ikusleen artean egondako bikote arratiar batek.
