uda honetan helmuga turistikoa errepikatu dugu. Duela hamar urte bisitatu genuen bikote gisa, eta orain alabekin itzuli gara. Esperientzia aberasgarria izan da zentzu guztietan. Guraso askori entzun diet ez duela merezi haur txikiekin bidaiatzea, ziurrenik gerora ez direlako ezertaz gogoratuko, edo ez dutela gozatuko eta ez dutela gozatzen utziko. Egia esan, nire eskarmentuak guztiz kontrakoa esaten dit. Ez dut esango guztiaz gogoratzen direnik (guk ere ez), baina oroitzapenak dituzte eta, batez ere, abenturaz beteko dute haien motxila. Bidaia batek haurrak pertsona hobeak egiten dituelakoan nago, sozialki eta emozionalki garatzen laguntzen dielako, beren pentsaera aberasten duelako eta, azken batean, beren buruak irekitzen dituelako. Gainera, beste herrialde bat ezagutzeko aukera paregabea izan daiteke, kultura berri bat, beste hizkuntza bat, gastronomia, dena zuzenekoa... ikasgeletatik kanpo geografia, historia eta kultura ikasteak ez baitu parekorik. Era berean, errutinarik, betebeharrik eta ordutegirik gabe 24 ordu elkarrekin ematea ere eskertzekoa da erritmo frenetikoen garai hauetan. Hiri bera bisitatu dugu hamarkada bat pasatu eta gero, baina oraingoan umeek soilik duten begirada arretatsu eta harritzeko gaitasunarekin, eta opari hutsa izan da.
