Arrisku txikiko 11.500 emakume haurdunekin egindako saiakuntza kliniko batek berretsi du azken ekografian fetu-zirkulazioaren Doppler azterketa bat gehitzeak erdira murriztu ditzakeela haurtxoak ZIUn sartzea eskatzen duten konplikazioak.
Ikerketa horren arabera, umekiaren garuneko hodien eta plazentaren fluxua hirugarren hiruhilekoko errutinako ekografian zehazteak aukera ematen du erditze osteko konplikazioak izateko arriskuan dauden eta ZIUn ingresatu behar diren haurrak detektatzeko.
Kasu horietan, haurdunaldia amaitzean erditzea eragiteak jaioberrien ZIUko ospitaleratze-tasa erdira jaits lezake, berriki egindako azterketa multizentrikoaren arabera.
Ikerketan nazioarteko hainbat zentrok hartu dute parte, eta Francesc Figuerasek, Bartzelonako Clinic Ospitaleko (IDIBAPS) fetu-medikuntzako zerbitzuburuak, eta Eduard Gratacosek, BCNataleko zuzendariak (Bartzelonako Clinic Ospitaleko eta Sant Joan de Déu Ospitaleko, IDIBAPSko eta IRSJDko zuzendaria) sortu eta zuzendu dute.
Arriskuak
Arrisku txikiko haurdunaldietan dauden haurtxoen % 1ek baino gutxiagok dute haurdunaldiaren azken 2-3 asteetan edo ZIUn sartzea eskatzen duen konplikazioren bat jaiotzean.
Haurdunaldi normaletan dauden haurren konplikazio larriak oso bakanak dira, baina gertatzen direnean oso traumatikoak dira familientzat, ikertzaileek gogorarazi dutenez.
% 1 horren barruan oso ohikoa da plazentak haurdunaldiaren amaieran hain ondo ez funtzionatzea. Egoera horri plazenta-gutxiegitasuna deritzo, eta haurtxoaren oxigeno-falta eragin dezake umetokiaren uzkurdurak agertzen direnean haurdunaldiaren amaieran eta erditzean.
Arrisku horren detekzioa, orain arte, hirugarren hiruhilekoaren amaieran ekografia bat egitean oinarritu da, pisu txikiko haurtxoak identifikatzeko. Egoera hori, askotan, plazenta-gutxiegitasunak eragiten du, baina metodo horrek ez du aukera ematen kasu guztiak detektatzeko.
Pisu normala duten haurtxoek ere plazenta-gutxiegitasuna izan dezakete.
