Mugikorraren bakardadea

Gero eta gehiago dira telefono mugikorrekiko nolabaiteko mendekotasuna duten pertsonak. Izan ere, sakelako telefonoak funtsezko gailu bihurtu dira mundu osoko milaka milioi pertsonaren eguneroko bizitzan. Horrela esatea gehiegizkoa izan daitekeen arren, errealitate hori handituz doa, gailu mugikorrek eskaintzen dituzten erraztasun eta abantaila guztiak direla eta.

Gailu mugikorrek eskaintzen dituzten abantailen artean daude, adibidez, nahi dugun pertsonarekin azkar komunikatzeko gaitasuna, dela berehalako mezularitza bidez, dela ahots-dei bat eginez. Bideo-deiak ere munduko toki ezberdinetan dauden pertsonengana hurbiltzen dira, munduko toki ezberdinetan dauden herritarren arteko komunikazioa erraztuz zentzu guztietan. Baina, komunikazioa errazteaz gain, nabarmendu behar da mugikorrak entretenimendurako bitarteko indartsu gisa ere balio dutela, sare sozialei edo eskaintzen dituen aukerei esker, eta telefono mugikorra ere lan-tresna bihur daiteke.

Eta horrek guztiak, oro har, menpekotasuna sor dezake. Horregatik, garrantzitsua da telefono mugikorren mendekotasunak saihesteko arriskuak ezagutzea eta gizartean ere eragin ditzaketen kalte emozionalak ezagutzea. Horri dagokionez, Julio García komunikatzaile eta orientatzaile profesionalak mugikorrak gizartean eragin dezakeen bakardadea dekalogoa egin du, eta bost jarraibide eman ditu bakardade horri aurre egin ahal izateko.

Ildo horretan, nabarmendu behar da telefono mugikorra luzaroan erabiltzeak eragin dezakeen arriskurik handiena phubbing-a dela. Zer da hau? Profesionalak azaldu duenez, phubbinga telefono mugikorrari arreta emateagatik fisikoki dagoen pertsona bati entzungor egitea da. "Horrek bikote-, familia- eta gizarte-harremanak kolpatzen ditu, bereziki udan". Horrela, komunikazioaren disfuntzioetan aditua den Julio Garcíak, Casaverde Fundazioko Komunikazio zuzendaria ere badenak, ohartarazi duenez, "bikoteari baino telefono mugikorrari etengabe arreta gehiago eskaintzearen fenomenoak huts-sentsazioa sortzen du, gure bikoteak une horretan kontuan hartzen ez gaituela ikustean, bere sare sozialei edo mezuei arreta handiagoa eskaintzen ari delako. Horrek gatazka- eta urruntze-arrisku larria dakar gizartean eta familian", azaldu du. Alde horretatik, profesionalak eskaintzen dituen datuen arabera, estatu nazionala telefono mugikor gehien dituzten herrialdeen artean dago, eta horrek esan nahi du pertsonak isolatuta daudela mundu birtualera, ez presentzialera. "Nerabeen kasu batzuetan, herabetasunak eta elkarrizketarako ohiturarik ezak mugikorraren bakardadea gero eta handiagoa bihurtzen dute", gaineratu du profesionalak.

Alde horretatik, nola egin dakioke aurre telefono mugikorra gehiegi erabiltzeari? Profesionalak bost jarraibide eskaintzen ditu. Lehenik eta behin, garrantzitsua da telefono mugikorra modu kontrolatuan erabiltzea. "Garrantzitsua da denbora bat mugatzea lanaldian erabiltzeko. Horrela, gurasoek seme-alabei eredu ematea ere lortzen da. Egunean erabilera markatzea, gehienez ordubete lanaldian ", azaldu du. Gainera, eta bigarrenik, telefono mugikorra erabiltzeari dagokionez, bikotean hitzezko kontratu moduko bat egitea ere gomendatzen du profesionalak. Esate baterako, hitzezko kontratu horrek denbora mugatu beharko luke telefonoa erabiltzeko, bikoteak elkarrizketa lasaiak izan ditzan sakelako telefonoa gertu izan gabe, batez ere bikotearentzat gatazkatsuagoak edo pertsonalagoak diren gaiak eztabaidatu behar direnean. Hirugarrenik, garrantzitsua da bazkalorduan telefono mugikorra mahaian ez egotea eta mugikorrik gabeko hainbat gune finkatzea. "Gizarte-bileretan eta lan-bileretan ordu-tarte bat ezarri behar da mugikorrik gabeko egunean. Azkenik, mugikorren isiltasunaren legea markatzen du. "Kutxa batean gorde behar dira aisialdiagatik edo negozioagatik bilduko diren pertsonen isilpeko mugikor guztiak, eta bakoitzari eman behar zaizkio saioa amaitzean", gomendatzen du profesionalak.