Osakidetzak haurdun dauden emakumeentzako proba ez-inbaditzaile berri bat gehitu dio jaio aurretiko baheketa programari. Amaren odol lagin baten analisian oinarritutako proba da, eta, analisi horri esker, haurdunaldian Down, Edwards edo Patau sindromeekin lotutako alterazio kromosomikoak detekta daitezke, fetua edo osasuna arriskuan jarri gabe. Euskadi da jaio aurretiko baheketa programan proba berri hori abian jarri duen Espainiako Estatuko lehen autonomia erkidegoa, eta haurdun dauden guztiei eskaintzen die, Osakidetzak jakinarazi duenez.
Prozedura berriak %99ko eraginkortasuna du, eta Osakidetzako erakunde sanitarioetan txertatzearen helburua da prozedura inbaditzaileen kopurua murriztea haurdunaldian, amniozentesia kasu, zenbait arrisku baititu eta %1 inguruko fetu galera baitakar. Lehen hiruhilekoko baheketan edo proba konbinatuan tarteko arriskua duten emakume haurdunei eskaintzen die Osakidetzak proba berria.
Jaio aurretiko baheketa probak Osakidetzako zentroetara haurdunaldiaren kontrola egitera joaten diren emakume haurdun guztiei eskaintzen zaizkie, eta seme-alabak Down sindromea, Edwards sindromea edo Patau sindromea izateko duen probabilitatea neurtzen du.
Baheketa edo lehen hiruhilekoko proba konbinatua arrisku-kalkulu bat egitean datza, 11. eta 13. asteen artean, amaren faktoreetatik (adina, haurdunaldi mota, aurrekariak), proba biokimiko eta ekografikoetatik abiatuta. Datu horien konbinazioak zehazten du fetuak alterazio kromosomikoak izateko duen arriskua; hala, arrisku txiki, arrisku ertain eta arrisku handi gisa kalifikatzen ditu.
Arrisku handia izanez gero, baieztapen proba bat egingo dela adierazten zaio (korioneko biopsia / amniozentesia); arrisku ertaina izanez gero, beste proba bat egingo da amaren odolean azido desoxirribonukleikoa (DNA) detektatzeko, eta emaitza arrisku handikoa bada ere, baieztapen proba bat eskatuko zaio (amniozentesia); arrisku txikiko emaitzaren kasuan, haurdun dagoen emakumeari ohiko kontrolekin jarraituko dutela adierazten zaio.
Orain arte urteko lehen hiruhilekoan egindako probekin sindrome horiek antzemateko fidagarritasuna handia bada ere (%89-95), DNA gehitzeak kasuen %99ra arte detektatzea ekarriko du eta, gainera, berresteko teknika inbaditzaileak murriztea ahalbidetu.
