Utahko Unibertsitateko (Estatu Batuak) Osasun Saileko ikertzaileek frogatu dute gene baten bertsio jakin batek lagundu dezakeela estatubatuar beltzak pairatzen dituzten garun-hodietako istripuen larritasun handiagoa lortzen. Horrek genea daramaten pertsonei medikamentu eraginkorragoak garatzen lagundu diezaieke zientzialariei.

Journal of Clinical Investigation aldizkarian argitaratutako ikerketaren arabera, genea zeramaten saguek ezintasun handiagoa zuten iktus baten ondoren. Sagu horiek ere okerrago erantzuten zieten garuneko eta akuetako istripua prebenitzeko erabili ohi diren botikei. Emaitzak genearen eta emaitza medikoen arteko erlazioaren lehen proba zuzena dira.

"Horrek iradokitzen du iktusaren emaitzen arraza-desberdintasunen beste arrazoi bat dela terapia antiagregatzaile plaketario estandarrak ez direla egokiak gene hori daramaten pazienteentzat, horien artean baitago arraza beltzeko pazienteen % 60 inguru", dio Robert Campbell doktoreak, artikuluaren egile nagusiak.

Hala, eta ildo horretatik jarraituz, ikerketaren arabera, iktus bat izateko arriskua handiagoa da populazio beltzaren artean beste talde etniko batzuen artean baino, baita iktus baten ondorengo hilkortasun- eta minusbaliotasun-tasa ere. Bizimodu eta bestelako gaitz komorotsuekin zerikusia duten faktoreek desberdintasun hori areagotzen dute, baina aurreko ikerketek ere frogatu dute genetikak zeregin bat duela.

"Zehazki, odolaren koagulazioan inplikatutako gene baten bertsio bat, PAR4 izenekoa, ohikoa da arraza beltzeko indibiduoetan. Kalkulatzen da indibiduo beltzen% 60k eta zurien% 20k gene horren A alelo bertsioa dutela", ondorioztatzen da ikerketaren txostenean.