Gaur, gure gizartean hain errotuta dagoen eta beldurra ematen duen gai bat jorratuko dugu. Kexuaren kultura. Bai, eguneroko frustrazio txikiak ozen adierazteko joera duten pertsonak, alegia. Zerbait gaizki ateratzen zaien bakoitzean, lanean, etxean, merkatuetan zein dendetan, madarikazioka hasten direnak, inguruan dauden guztiak partaide eginez. Horrela, bizitzen ari diren egoera beldurgarri hori konponduko balitz bezala. Kontuan hartu, mesedez, jende gehiago dagoela zuekin, haurrak egon daitezkeela, baita egoera batzuetan lankideak ere. Oso gogaikarria iruditzen zait norbaitek eutsi ezin izatea. Eta, gainera, gero eta jende gehiagok hartzen du kultura hori. Denbora guztian kexua ahoan. Noranahi doazenean ezinegona ezarriz, ezezkotasuna sortuz. Ba, ene maiteok, honek amaitu egin behar du. Utzidazue aholku bat ematen. Egun txarra baduzue eta gauzak ez bazaizkizue nahi bezala ateratzen, gelditu segundo batez, arnasa hartu eta saia zaitezte jarrera hori aldatzen. Zeuen buruaz barre egitea ere ideia on bat bezala aurkituko duzue. Probatu, ez beldurrik izan. Kexuaren kultura honek berehala eman behar dio bidea giro onaren eta baikortasunaren kulturari. Zugatik, nigatik, guztiengatik.
