Lurzoruaren kutsadura da ekosistemen osasunerako eta iraunkortasunerako mehatxu nagusietako bat. Berdeguneak, parkeak eta lorategiak barne, hirien funtsezko zati dira eta, askotan, gizakiek naturarekin duten kontaktu bakarr. Ikerketa Zientifikoen Kontseilu Gorenaren (CSIC) Sevillako Baliabide Naturalen eta Agrobiologiaren Institutuaren BiofunLab Biodibertsitaterako eta Funtzionamendu Ekosistemikorako Laborategia buru duen nazioarteko azterlan baten arabera, eremu horiek ere jatorri antropikoko kutsadura jasaten dute, metal astunetatik hasi eta mikroplastiko eta pestizidetara joanez.
Kutsadura hori "hiriak inguratzen dituzten ekosistema naturaletara transferi daiteke"; hala ere, "inoiz ez ziren ebaluatu eremu naturaletako eta hiri-berdeguneetako lurzoruen arteko aldeak kutsatzaile-mailetan, mundu-mailan". Lana Nature Communications aldizkarian argitaratzen da. Lortutako emaitzek erakusten dutenez, hiriko berdeguneetako eta inguruko eremu naturaletako lurzoruek, askotan, kutsatzaile ugarien antzeko mailak dituzte (metal astunak, pestizidak, mikroplastikoak eta antibiotikoekiko erresistentzia-geneak) mundu osoko ekosistemetan.
"Mendi-ibiliak egitera joaten garen gure hirietatik kanpoko baso eta belardietan pentsatzen dugunean, nahiko leku pristinoetan pentsatzen dugu. Hala ere, kasu askotan, gure hiriak inguratzen dituzten eremu naturalak gure parkeak eta lorategiak bezain kutsatuta daude", adierazi du Manuel Delgado Baquerizok, IRNAS-CSICeko BioFunLab-eko buru eta artikuluaren egileak.
"Azterlan hau funtsezko urratsa da gure hiri eta eremu naturaletako kutsaduraren azterketan, aldi berean kutsadura-iturri ugari kontuan hartzen baitira, eta gizakiak inguratzen gaituzten ekosistemetan duen eragina ikusten lagundu nahi digu", ondorioztatu du profesionalak.
