Azaroak 10 data berezia da hemen lan egiten dugunontzat. Izan ere, gaur 19 urte bete dira egunkari hau lehen aldiz kalera atera zenetik. Nahiko garbi gogoratzen ditut aurreko egunak. Zirrara eta urduritasuna nabari ziren erredakzioko bazter guztietan. Inoiz ez dut ahaztuko nola sortu zen lehen zenbaki hori, nola aukeratu ziren gaiak, nola diseinatu zen azala... dena izan zen talde-lan koordinatua xehetasunik txikiena alde batera utzi gabe. Aurretiko lan handia suposatu zuen, astetan prestatutakoa, baina ordu gutxira bere errealitatera egokitu zena, egunero ale berria argitaratzeko errealitatea, alegia. Egun hura nolabait historikoa izan zela esango nuke, Araban ez baita egunero egunkari berri bat jaiotzen, lehen zenbaki horren titular nagusietako batek zioen bezala. Duela ia 20 urte bazen erronka paperezko egunkari bat aurrera ateratzea, eta gaur egun pribilegio handia da egunkari honen historiaren parte izaten jarraitzea. Nire ustez arabar askok partekatzen dugun sentimendua da. Egunkari baten historia egiten dutenen bizitzaren zati bihurtzen delako, baina baita jarraitu, protagonizatu eta babesten duten guztiena ere. Gaur egun edizio digitalak indarra hartzen duen arren, denok dakigu inprimatutako egunkari batek oparitu ditzakeen une baretsuak paregabeak direla.
