Depresioaren aurka borrokatzea da gizakiak aurrez aurre duen gerrarik zailenetako bat, bere buruaren aurka borrokatzen baitu. Gainera, gerra isila da, ezkutukoa, eta horrek bizi duten egoera okertzen du. Horregatik, gaixotasun horren sentsibilizazio eta ikusgarritasuna funtsezkoak dira depresioaren iluntasun horretan murgilduta dauden pertsona guztiei laguntza eta tratamendua emango zaiela gogorarazteko. Aste honetan Depresioaren aurkako Borrokaren Nazioarteko Eguna ospatu da, eta hainbat elkartek lan egin dute hura ikusteko, datuak eta aholkuak emanez, eta gaixotasun gogor hori ikusarazteko aurrerantz urratsak egiten jarraitu beharraz informatuz.
Hala, nabarmentzekoa da Estatistikako Institutu Nazionalak emandako Europako Osasun Inkestaren 2020ko datuen arabera, 2,1 milioi pertsonak depresio-zantzuak dituztela. Kopuru horrek esan nahi du 15 urtetik gorako biztanleen %5ek depresioa duela estatu nazionalean. Eta, estatistika beraren arabera, 230.000 pertsonak depresio larria jasaten dute egun. Izan ere, zifra horien arabera, Espainia da depresioan prebalentzia handiena duen Europar Batasuneko herrialdea, Greziak bakarrik gaindituta. Testuinguru horretan, esan behar da, zenbait elkarteren arabera, zifra horiek joera horri eutsiko dion agertoki bat sortzen dutela. Mentalia Montreal Área Norte zentroaren zuzendariak Eva Valerak (bertako psikiatra ere bada) azaldu zuenez, gaur egun oraindik ere pandemiaren ondorioak izaten jarraitzen dute herritarrek, batez ere maila sozioekonomikoan. Hori dela eta, populazioaren osasun mentalaren gaineko eraginak “larria izaten jarraitzen du”, maila emozionalean eta, beraz, “depresio-sintomatologien garapenean” eragin handia baitu. Tristura, antsietatea, suminkortasuna eta antzeko sentimenduak dira depresioaren sintoma ohikoenak. “Depresioaren sintomak hautematea ez da beti erraza izaten. Hori dela eta, gaixotasunari goiz ekitea funtsezkoa da, baina, era berean, bere ingurukoek depresioa duten pertsonengan ulermena bermatzea ere funtsezkoa da”, azaldu zuen psikiatrak. Hau da, depresioa duen gaixoari laguntzea ere garrantzitsua da hura hobetzeko. Gaixorik dagoen pertsonarekin enpatizatzea da kontua, dituen sentimendu negatiboengatik epaitu gabe. “Sintoma horiek guztiek eragina dute pazienteen bizitzan, eta eguneroko bizitzako alderdiak mugatzen dituzte, hala nola lana, ikasketak, familia-dinamika edo harreman afektibo edo sozialak”, azaldu zuen. Gainera, adierazi zuen larritasun handiko kasuetan, saihestu egin behar dela gaixoek beren buruaz beste egiteko saiakerak edo heriotzari edo bizitza kentzeari buruzko pentsamendu errepikariak izatea. Borroka gogorra da familiarentzat ere, zaila benetan, baina posiblea, profesionalaren arabera. Izan ere, Mentalia Salud-eko adituek azpimarratzen dute familiakoek ez dakiela beti nola erreakzionatu edo nola lagundu behar den modu egokian, eta horrek “erruduntasuna, frustrazioa eta haserrea eragin ditzake”. “Garrantzitsua da geure buruari errua ez botatzea, eta depresioa jasaten ari den pertsonaren emozioak edo portaera ez hartzea gauza pertsonaltzat. Pertsona horren sentimenduak baliogabetu ditzaketen iruzkinak egitea saihestu behar dugu”, zehaztu zuen Eva Varelak. Era berean, depresioa duen pertsonari laguntza eta motibazioa ematearen garrantzia nabarmendu zuen, laguntza profesionala bila dezan. Hala, profesional askok eskaintzen dute aholku bera: laguntza profesionala eskatzea depresioaren kontrako borrokan aurrera egiteko.
Izan ere, depresioa gaixotasun isila da, baina gero eta herritar gehiago jasaten dute gaixotasun hori. Izan ere, profesional batzuen arabera, 2050ean depresioa izango da populazioaren osasun-arazo nagusia. Arrate Gastiain Asafesko psikologoaren arabera, “2050ean depresioa izango da populazioaren osasun-arazo nagusia”. “Depresioa gogo-aldartearen nahaste bat da, eta ezaugarri nagusi hauek ditu: tristura, gogo-aldartea, interesa galtzea eta lehen pertsonak gozatzen zuen jarduerez gozatzeko gaitasuna”, azaldu zuen adituak egunkari honetan. Gaineratu zuenez, horrekin batera zenbait sintoma fisiko ere agertzen dira, hala nola energia galtzea, mina edo eragozpen fisikoak, jateko gogoa aldatzea edo loaren egoera aldatzea. Aldaketa kognitiboak ere egon daitezke sintomen artean, hala nola kontzentratzeko zailtasuna, pentsamendu negatiboak eta, kasurik okerrenean, ideia suizidak. Gaixotasun honek aurre egin behar dien handicaps handienetako bat gaixotasun hori ikusaraztea da, izan ere, batzuetan herritarrek gutxiesten duten gaixotasun bat da, antsietatearekin nahasten dena: “Egia da oso normalizatuta dauzkagula esaldi batzuk, hala nola depre nagoela esatea gertatu den zerbaitengatik tristura sentitzen dugunean, edo zelango depresio dudan bezalako esaldiak, zerbait nahi bezala atera ez denean. Badirudi uste orokorra dagoela depresioa ez dela benetan gaixotasun bat, eta ez dela gaixotasun larritzat hartzen, eskizofrenia bezalako beste diagnostiko batzuk bezala, adibidez. Hala ere, depresioaren aurkako borrokan, garrantzitsua da egun txar bat edo bolada txar bat gaixotasun batekin bereiztea, gaixo asko hil egiten baitira”, ondorioztatu zuen profesionalak egunkari honetan.
Xehetasunez
Depresioa. Depresioa gaixotasun isila da, baina gero eta herritar gehiago jasaten dute gaixotasun hori. Izan ere, profesional batzuen arabera, 2050ean depresioa izango da populazioaren osasun-arazo nagusia. Arrate Gastiain Asafesko psikologoaren arabera, “2050ean depresioa izango da populazioaren osasun-arazo nagusia”. “Depresioa gogo-aldartearen nahaste bat da, eta ezaugarri nagusi hauek ditu: tristura, gogo-aldartea, interesa galtzea eta lehen pertsonak gozatzen zuen jarduerez gozatzeko gaitasuna”, azaldu zuen adituak egunkari honetan.
Sintoma fisikoak. Gaineratu zuenez, horrekin batera zenbait sintoma fisiko ere agertzen dira, hala nola energia galtzea, mina edo eragozpen fisikoak, jateko gogoa aldatzea edo loaren egoera aldatzea. Aldaketa kognitiboak ere egon daitezke sintomen artean, hala nola kontzentratzeko zailtasuna, pentsamendu negatiboak eta, kasurik okerrenean, ideia suizidak. Gaixotasun honek aurre egin behar dien handicaps handienetako bat gaixotasun hori ikusaraztea da, izan ere, batzuetan herritarrek gutxiesten duten gaixotasun bat da, antsietatearekin nahasten dena: “Egia da oso normalizatuta dauzkagula esaldi batzuk, hala nola depre nagoela esatea gertatu den zerbaitengatik tristura sentitzen dugunean, edo zelango depresio dudan bezalako esaldiak, zerbait nahi bezala atera ez denean. Badirudi uste orokorra dagoela depresioa ez dela benetan gaixotasun bat, eta ez dela gaixotasun larritzat hartzen”.
