Telebista ikusten edo ordenagailu-jokoetan ematen den denborak eragin neurgarriak eta epe luzekoak ditu haurren garun-funtzioan, neuroirudiari buruzko 23 urteko ikerketaren arabera, eta inpaktu negatiboak erakusten dituen arren, ondorio positibo batzuk ere erakusten ditu, ikertzaileek Early Education and Development aldizkarian argitaratu dutenez.

Hala ere, ikertzaileek pantailaren aurrean denboraren mugak ezartzearen alde egiten dute. Horren ordez, gurasoei mundu digitalean nabigatzen laguntzeko eskatzen diete arduradun politikoei, garunaren garapen positiboa bultzatzen duten programak sustatuz.

Berrikuspena neuroirudi-teknologia erabiltzen duten 33 azterlanen analisia da, 12 urtetik beherako haurren garunean teknologia digitalak duen eragina neurtzeko. Guztira, 30.000 parte-hartzaile baino gehiago daude.

Zehazki, ikerketak ondorioztatzen du pantailaren aurrean emandako denborak aldaketak eragiten dituela garunaren kortex prefrontalean, eta hori da funtzio exekutiboen oinarria, hala nola lan-memoria eta egoerei malgutasunez erantzuteko edo planifikatzeko gaitasuna. Lobulu parietalean ere efektuak detektatzen ditu, ukimena, presioa, beroa, hotza eta mina prozesatzen laguntzen diguna; lobulu tenporala, oroimenerako, entzumenerako eta hizkuntzarako garrantzitsua; eta lobulu okzipitala, ikusizko informazioa interpretatzen laguntzen diguna.

"Hezitzaileek zein zaintzaileek jakin behar dute haurren garapen kognitiboan eragina izan dezaketela haien esperientzia digitalek. Pantailaren aurrean igarotzen duten denbora mugatzea modu eraginkorra da, baina aurrez aurre dago, eta estrategia berritzaileagoak, atseginagoak eta praktikoagoak garatu eta aplika daitezke", azaldu zuen ikertzaile batek.

"Arduradun politikoek haurren erabilera digitalerako orientazio, inplikazio eta babes egokiak eman beharko lituzkete", iradoki dute ikertzaileek.

Ikerketa-taldeak, Hong Kongeko Hezkuntza Unibertsitateko adituez gain, Shanghaiko Unibertsitate Normalekoak (Txina) eta Macquarie Unibertsitatekoak (Australia) barne hartzen zituena, jarduera digitalak garapenaren aldi kritikoetan garunaren plastikotasunari edo maleabilitateari nola eragiten zion jakin nahi zuen.