Munduko biztanleriaren herenak ( % 33) ahotsaren galera edo alterazioa izango du bere bizitzako uneren batean. Egoera kliniko horri disfonia esaten zaio, eta normalean "zurrunga" edo "afonia" esaten zaio, Nuria E. Melián Cruz medikuak, errehabilitazioko mediku eta Errehabilitazio Foniatrikoko Elkarteko (Sorefon) profesionalak azaldu duenez.
Alterazio horrek ahotsaren kalitatea aldatzen du, eta ahotsaren gehiegizko esfortzua egiteko eta hitz egitean nekea nabaritzeko sentsazioa izan daiteke. Bi astetik lau astera hobera egin gabe irauten duenean, medikuari kontsultatzea gomendatzen da, bereziki, arrisku-faktorerik badago, hala nola tabakoa eta/edo alkohola kontsumitzea, arnasketari lotutako sintomak, sintoma neurologikoak edo buruko, lepoko edo toraxeko kirurgia berriak.
Igande honetan, apirilak 16, ospatuko den Ahotsaren Munduko Egunaren testuinguruan, Sorefoneko espezialistak azaldu du "disfonia izateko arrisku handiagoa" dagoela "erretzaileetan edo zenbait lanbidetan, hala nola abeslarietan, irakasleetan, teleoperadoreetan eta 65 urtetik gorakoetan, baita 8-14 urte bitarteko haurretan ere".
Adituaren esanetan, "disfonia gehienak katarro-prozesuekin lotzen dira eta berez konpontzen dira 7-10 egunetan". Beste batzuetan, ordea, "beste gaixotasun batzuekin lotutako sintoma bat izan daiteke, hala nola errefluxu gastroesofagikoarekin, alergiekin (adibidez, udaberrian), gaixotasun neurologikoekin, arnasketakoekin, kirurgia baten ondoren edo denbora luzez intubazioa behar izan duen ospitaleratze baten ondoren), tratamendu medikoekin (inhalagailuak) edo adinarekin".
