Duela aste batzuk, jaki-tokian geratzen zitzaigun azken tomatea jan genuen, eta penaz diot, gure benetako azken tomatea zelako, lagun batzuek landutako azken tomatea. Badakit haren zaporeaz gogoratuko garela bat erostea erabakitzen dugun bakoitzean, ziur aski zaporearen erdia ere izango ez duena. Tomateena mantra moduko bat bihurtu da: Tomateen zaporea ez da lehen bezalakoa elkarrizketa askotan errepikatzen den gai bat da, eta, egia esan, inork ez dio irtenbiderik eskaintzen sukaldaritzako drama txiki honi. Batzuek pentsatuko dute gaur egun, bizi-erritmo frenetikoak bultzatuta, ez dakigula erosten edo ez dugula denborarik auzoko fruta-dendara edo merkatura joateko, eta dena egiten dugula supermerkatuetan, baina ez, betiko fruta-dendetan ere saiatu gara, eta desilusioa are handiagoa da, ahal bada. Horregatik, urtero, familiakoek eta auzokideek oparitzen dizkiguten tomateak estimatzen eta dastatzen ditugu altxor bat balitz bezala. Bestalde, badakigu tomatea udako produktua dela, eta sasoitik kanpo esperientzia ona espero izatea ez da zentzuzkoa. Honekin guztiarekin, datorren udara arte itxarotea besterik ez zaigu geratzen zoritxarrez benetako luxu bihurtu den elikagai honetaz gozatzeko.
- Multimedia
- Servicios
- Participación