BERE ibilbide profesionaleko bidearenhasieran dago Amaia Molinet(Lizarra, 1988). Duela urte bete lizentziatuzen Arte Ederretan etaorduantxe hasi zen diskurtso helduak dituztenproiektuak garatzen hasteko grina erakusten.2011tik zenbait bakarkako eta taldekakoerakusketetan parte hartu du, nazioanzein nazioartean. Beretzat artearen sorkuntzasentsibilitatearen eta adimenaren arteko ekuazioada.Arteak gizartearen maila kulturala etaantropologikoa islatzen dituen neurrian gizartearenezinbesteko eskaera dela iruditzen zaio.
Bere lana argazkilaritzatik abiatuta egitendu, batzuetan egitura konplexuagoetara iristenden poetika materialetara helduz. “Identitatekolektiboari dagozkion gaiak lantzenditut, ikuspegi subjektibo indibidualetik:argazkiaren izaera performatiboak esanahigarrantzitsua hartzen du nire obran”, adieraztendu. Bere interes guneetako bat sorkuntzatikdator, lurraldetasunaren auzia identitate-arazo bezala aztertzen baitu. Muga, paisaia,bidaia, mapa eta zerk eragin dezakeengatazka; esperientziapertsonalean zentratuta, kontzeptuhorien inguruan egitendu gogoeta. Bere argazkietangiza gorputza, paisaia, arkitektura edota neotopografiaageri dira. Beste interesgune batproiektu kolektiboen diseinua da, “sorkuntzabideratzeko bide zabalago eta errealagobat bezala ulertuta, subjektibotasun anitzekosatutako sarea sortu ahal izateko”.
BIZITZAKO ESTIMULUEI ERANTZUNEZ Lanaargazkilaritzatik abiatuta egiten du, bainabere obraren azken helburuak ez dira beti irudiakedo inprimatutako argazkiak, objektuartistikoa sortzeko prozesuan dokumentaziorakotresna bezala ere erabiltzen dituelako.Era berean, erabiltzen dituen materialenpoetikaz baliatzen da, obraren izaera eta esanahiabaldintzatzen dituela iruditzen zaiolako.
Horregatik, sarri, tokian tokiko buztinarekinegiten du lan. Esparru intelektualean,bere inspirazio-iturria kokatzen den tokiakbaldintzatzen du: inguratzen duen guztiak,gertakizun historikoek, gatazka-politikoakedota memoriak. Sentimenduen alorrean,aldiz, Mikel Laboaren musika da bere sormenaelikatzen duen iturria. Bere artelanakjasotzen dituen estimuluen isla dira, testuingurubati lotutakoak. “Hizkuntzari, politikarieta kulturari lotutakogatazkan hezi izanak eragina izan du nireobran eta lurraldetasuna nire lanaren kontzeptu-klabe bat da”. Memoriaz hitz egitean,memoria historikoaz ari da; bere familian,herrian eta herrialdean bizirik daudenekintzek baldintzatu dute bere praktikaartistikoa. “Belaunaldi jakin bateko artistagisa memoria eraikitzeko konpromisoa etabetebeharra dudala sentitzen dut, gure ekintzengatikizango baikara oroituak”, baieztatzendu. Horregatik saiatzen da argazkienbidez bere errealitate-partzelak eraikitzen,argazkia errealitateari eta egiazkotasunariestuen lotuta dagoen tresna eta adierazpenartistikoa delako.
AHOTS BERRI BAT XXI. mendeko artistarenlana zein den erantzutea kosta egiten zaio,baloreak galtzen eta balore-eskemak apurtzenari diren gizarteari aurre egitea gero etazailagoa delako. “Beharbada aldaketa da etaguztia gero eta kaotikoagoa bihurtzen ari da,baina arteak garaiko arazoei aurre egitekokonpromisoa duen neurrianeuroi erantzutea etapraktikaartistikoaren bidez euren izenean berba egiteada artistaren lana”. Mundu mailako krisiekonomikoak baino gehiago krisi antropologikoaketa kulturalak kezkatzen dute bera.Garapen bidean dagoen artistatzat jotzen dubere burua, alegia, artista emergentetzat.
Duela urtebete pasa sartu da sortze munduanbarrena eta horrenbeste garrasiren artean ezdaki nola egin bere ahotsa entzuteko, nahizeta badakien bere hitzak bere obra direla.Arte Garaikidea, Teknologikoa eta PerformatiboaMasterra egiten hasiko da eta duelaurtebete hasitako ikerketa-lerroarekin segitukodu, gatazka-mugez mugatutako lurraldeakikertuz. Artistak eta espazioa lotzendituen Poetiko-Politiko proiektuko koordinazioeta artista lanekin ere jarraituko du ?aurtenDurangoko Arte eta Historia Museorairitsiko da? eta baita nazioartean kontaktuakeginez. Izan ere, bere nahia artista bisuala izateada eta nazioartera ezinbestez begiratubehar du.
