Gaur hausnarketa eguna da. Zer moduz joan zaizue hamabost egun hauetan? Oso luzeak egin zaizkizue? Lasai, amaitu da, bihar da egun handia eta alea iacta est. Zorte on guztioi. Eta gogoeta-egunean pentsatzeak gogoeta egitera eraman nau, oro har, hausnarketari ematen diogun denbora urriari buruz. Iruditzen zait ez diogula behar adina denbora eskaintzen gogoeta egiteari, jasan dezakeguna baino askoz azkarrago funtzionatzen dugun mundu batean bizi baikara. Dena behar dugu orain, dena oraintxe bertan. Eta uste dut hausnarketak derrigorrezko irakasgaia izan beharko lukeela gizaki ororentzat. Eta ez naiz ari atseden hartzeari edo denbora aisialdiari eskaintzeari buruz, hori ere beharrezkoa baita, noski. Aitzitik, gogoeta hutsaz ari naiz. Zer moduz gauden lanean, nola sentitzen garen gertukoekin, zer helburu ditugun etorkizunean, zer iritzi dugun egunerokoan sortzen diren gaiei buruz. Bururatu zaizkigun edo kaletik norabait bidean entzun ditugun ideiak idaztea ere ideia ona izan liteke. Horrela, beranduago, ideia horiei hausnarketarako tarte bat eskaini geniezaieke. Horregatik, aldarrikatzen dut gizaki orok hilean hausnarketa-jardunaldi pare bat izatea, bakoitzak bere bizitzako piezak ondo egokitu ditzan eta, horrela, bizi-engranaje perfektu gisa funtziona dezagun.
