z gara printzesak, ez dugu printzesak izan nahi. Oker zaudete, gizonezkoak! Ez gara printzesak, mundu honek behar duen borrokalariak eta sorginak gara. Hori bai. Feministok sorginekin identifikatzen gara sorginkeriak egiteko, jakinduriak partekatzeko, elkarrekin ikasteko, elkarri laguntzeko eta egunsentira arte jai basatiak ospatzeko elkartzen ziren emakume bihurri guztien ondorengoak sentitzen garelako. Emakume ausartak, jakintsuak, ahaldunduak: erre ezin izan zuten sorginen biloben ondorengoak sentitzen gara. Hala ere, gizonezko gehienek existitzen ez den printzesa batekin egiten dute amets: emakume moderno eta tradizional bat nahi dute, guztiaz arduratuko dena, leiala eta zintzoa izango dena, atzerapauso bat emango duena, ez menderatzailea izatea, ez kexatzea, entzuten jakitea, izaera gozo eta otzana izatea, den-dena ulertzen eta barkatzen duenak. Baina arazo bat dago: printzesa horiek ez dira existitzen. Gu ez gara printzesa horiek. Behe-mailako izakiak bagina bezala tratatzen gaituen mundu batean bizi gara emakumeok. Gezur hutsa da. Kaleak emakume desberdinez beteta daude: emakume borrokalariak, buruargiak, konprometituak eta solidarioak. Emakume horiek eredu dira guretzat beren ausardiagatik.
