Ona den guztia beldur pixka batekin hasten bada, pandemia garaian haurdunaldi bat prestatzeak ziurgabetasun dosi gehigarri bat gehitzen du. Nagore, Nerea, Ana, María, Miriam, Maider, Tania eta Olaia zortzi emakume gasteiztarren izenak baino ez dira; zortzi emakume horiek ama izateko erabakia hartu dute, eta zuhurtasun-dosi handiagoekin adierazi diote DIARIO DE NOTICIAS DE ÁLAVA egunkariari bizitzak covid garaian ere aurrera jarraitu behar duela, ahal den normaltasunean.
Nerea Martinez ama bihurtu zenkonfinamendu betean 2020an eta anekdota gisa jarritako maskararekin erditzeko esperientzia gogorarazten du. Haurdunaldiaren amaiera eta bere alabaren lehen hilabeteak ia konfinatuta bizi izan zituen, bisitarik gabe, eta une horiek esperientzia paregabean konfinatuta egon arren, bere alde ona ateratzen jakin zuen. Hainbeste, non, kutsatzeak ugaritu eta covid olatu amaigabeak izan arren, ez du zalantzarik izan familia handitzeko erabakiaren aurrean. 24 asteko haurdunaldiarekin, irrikaz eta ilusioz itxaroten du bigarren alabaren etorrera: “Egia da haurdunaldian ziurgabetasun-uneak bizi daitezkeela, edo emozio asko bizi daitezkeela, baina bizitzak aurrera jarraitu egin behar du”, dio. Balorazioa aurretik izandako esperientziarekin batera doa. -“Nire lehen haurdunaldian ezin hobeto tratatu ninduten Osakidetzan, koronabirusaren pandemia hasi zen arren”-. Horregatik, orain ez du beldurrik izan, ezta zalantzarik ere ez, pandemia garaian beste haurdunaldi bat bizitzeko esperientzia errepikatzeko erabakia hartzeko orduan. Alegia, ziurtatzen du koronabirusak eragindako ziurgabetasun eta neke-egoera gizarte osoan bizi dela, eta ez bakarrik haurdun dauden emakumeetan, adierazten duenez.
Eusko Jaurlaritzako Osasun Sailaren protokoloaren arabera, haurdun dauden emakumeak konpainian joan daitezke azterketetara eta erditzera. Hala ere, lagun bakar batekin eta maskara etengabe jarrita egin behar dute. Nereak azaldu duenez, egiten diren ekografietan ere bikotekidearekin batera sar daiteke. “Covid-aren aurkako neurriak eta murrizketak ez dira askoz zorrotzagoak guretzat, haurdun egoteagatik. Egoeragatik bizi den tentsioa gizarte osoak bizi du, ez guk bakarrik”, azpimarratu du. Bere iritzia Nagore Calvo lagunaren oso antzekoa da. Haurdun dagoen 18 hilabeteko emakumeak mimoz eta ilusioz itxaroten dio bere lehen alabari, ilusio hori aurpegian agerian utziz, baita maskara jantzita ere.
Osasun arloan egiten du lan eta haurdunaldiaren ia hasieran baja hartu behar izan zuen, haurdunaldiaren hasieratik zituen etengabeko goragaleak zirela eta. Gaur egun, bizitza lasaia egiten du, haurdunaldia ondo eramatera bideratua, eta kirola egitea gustatzen zaio. Zuzenak kirol taldean (Gabriel Celaya kalea, 15) egiten dute kirola biak. Maiz joaten dira bertara, haurdun dauden emakumeen mailara egokitutako kirol jarduerak egitera, hain zuzen. Hasiera-hasieratik, biek argi izan zuten normaltasun osoz jarraituko zutela, eta horregatik erabaki zuten izena ematea instalazio horietan: “Hona etortzeak asko laguntzen digu, oso ondo egokitutako klaseak dira eta koronabirusaren aurkako prebentzio-neurri guztiak ezin hobeto betetzen dira. Izan ere, klaseak oso ondo aireztatuta daude, denok gaude maskararekin denbora guztian, elkarrekin kalera ere joaten gara kirola egitera... ez dut zalantzarik izan hona etortzeko erabakian”, dio Nereak. “Normaltasun osoz ari gara jokatzen; zuhurtasuna besterik ez dugu gehitu gure egunerokotasunean, gizartean denbora gehiago egoteari utzi diogu, baina gainerako esparru guztietan gizarteak egiten duen gauza berak egiten ditugu”, dio Nagorek.
María Oterok ere ez zuen zalantzarik izan Zuzenak-en izena emateko orduan. Konfinamendu garaian jaiotako bi urteko mutiko baten ama ere bada. “Covid-19aren pandemiak etete-denbora ekarri digu herritar guztiei. Jada ezin da lehen bezala bidaiatu, eta ezin da sozialki lehen bezala erlazionatu; beraz, uste dut une egokia dela amatasunerako. Lasaitasun horretaz baliatzen naiz nire semeak hezteko: pandemia bukatzen denean, nire bi semeak handiagoak izango dira eta bidaiatzeko aukera paregabea izango dugu”, dio.
Bere egunerokoan, María ahal den neurrian normaltasunera itzultzen saiatzen da. Eta covid-19az ez kutsatzeko babesten bada ere, aitortzen du ez duela horretan arreta larregi jartzen saiatzen. Hain zuzen, haurreskolara eraman du semea -“neguan denetarik harrapatu dut; katarroa, gastroenteritisa...”-, baina aitortu du oso garrantzitsua dela semeak beste haurrekin harreman sozialak izatea eta gehiegizko isolamenduaren ondorioak jasan beharrik ez izatea. Horregatik, nahiago du semea haurreskolara eraman, nahiz eta bide horretatik koronabirusaren eraginpean egon. Alderdi horri dagokionez, haurreskolan koronabirusaz kutsatzeko arriskua duela dio, “baina baita lanean edo supermerkatuan ere”. Horregatik, ahalik eta normaltasun handiena izaten saiatzen da.
Gaur egun, haurdun daudenek sentitzen duten erlaxazioan, covid-19aren aurkako txertoak ematen dien immunitateak eman dien konfiantza ere badago. Guztiek, kirol-lagunek, birus horren aurkako txertoa jaso dutela ziurtatzen dute. Txertoa jarri aurretik, baten batek aitortu du zalantzak zituela jarri edo ez, haurtxoari kalte egiteko beldur zelako, baina, azkenean, baloratu zuten jartzearen onurak edozein beldur gainditzen zuela eta guztiak immunizatuta daude koronabirusaren kontra. Adibidez, hori da Ana Romeroren kasu zehatza. Beldurra izan zuen, ziurtasunik eza, txertoa jartzeko orduan. Baina ausardiaz erabaki zuen beldurrak alde batera utzi eta immunitatea besoa jarrita jasotzea. Hain zuzen ere, besoa hiru aldiz jarri du guztira.
“Nire semea superimmunizatuta jaioko da, hiru dosiak jaso ditut eta, nahiz eta hasieran beldurra pixka bat ematen zidan. Baina zalantza horiek alde batera utzi nituen, nire semearen ongizaterako”, dio Ana Romerok, 28 asteko haurdun dagoen emakumeak.
Izan ere, Ana ama bihurtuko da hilabete gutxi barru, eta haurdunaldiko hilabete hauetan sentitzen duen egonezina ez da soilik koronabirusarengatik, baizik eta haurdunaldien aurrean emakumeek sentitzen dituzten beldur eta zalantza guztiengatik. “Senarra abenduan covid-19az kutsatu zen, eta ni ez. Ez dut beldur hori, uste dut oso babestuta gaudela horren aurrean, eta ahal dudan neurri guztiekin babesten dut nire burua”, kontatu du. “Ez dut bizitza sozial askorik egiten, denbora asko egoten naiz kalean harremanik gabe, txertoaren hiru dosiak jarri ditut... uste dut eskura ditudan neurriak ezin hobeki betetzen ditudala”, azpimarratu du.
Taniaren kasu antzekoa da. 35 urterekin, amatasuna esperimentatzeko garaia iritsi zitzaiola pentsatu zuen. “Covidaren pandemia bukatu arte itxaroten jartzen banaiz, agian seme-alabarik gabe geratuko naiz. Beraz, erabakia hartzerakoan, ez nuen bi alditan pentsatu, eta horrekin animatu naiz”, dio. 18 asteko haurdun dagoen Olaiaren antzeko iritzia. “Covida beste beldur bat da lehendik ditugun guztiekin, baina ez da hori geldiarazten gaituena izan behar”, ondorioztatu du.
“Covid-19aren pandemiak etete-denbora ekarri digu herritar guztiei”
“Normaltasun osoz ari gara: zuhurtasun gehiago gehituz gure egunerokotasunean”
“Ez daukat beldur hori; uste dut txertoarekin oso babestuta gaudela zentzu horretan”
“Ziurgabetasun-uneak bizi daitezke baina bizitzak aurrera jarraitu behar du”
