Weill Cornell Medicineko (New York) eta TruDiagnostic epigenetika-enpresako ikertzaileek DNA markatzaileak aurkitu dituzte antzinako material genetiko biralaren hondarrekin, geneetan, adin kronologikoa iragartzen duten zehaztasun handiko erloju epigenetiko gisa jarduten dutenak.
Emaitzek giza genomaren atzeraelementu batzuk zahartzean inplikatuta egon daitezkeenaren ideia babesten dute. Jakina da atzeraelementuek erregulazio genetikoari, adierazpen genetikoari, egonkortasun genomikoari eta hainbat giza gaixotasunen ibilbideari eragiten dietela, baina zahartzearen biomarkatzaile gisa duten potentziala, neurri handi batean, esploratu gabea izan zen.
Ikerketa 'Aging Cell' en argitaratu zen, eta ondorioztatu zuen giza genoman txertatutako atzeraelementuak dituzten erloju horiek adin kronologikoa neurtzen duten beste erloju batzuek aurrez ezagutu ez zituzten zahartze-seinale bakarrak atzematen dituztela. Zahartze-erloju gehienek pertsona baten adin biologikoa estimatzen dute markatzaile epigenetikoen patroietan oinarrituta (metilo multzoak izeneko etiketa kimikoak, DNAri atxikita daudenak eta geneak adierazteko moduari eragiten diotenak).
Atzeraelementuen metilazio-eredua aldatu egiten da pertsonak zahartu ahala, eta, horren ondorioz, gene batzuk aktiboagoak dira, eta horrek ezegonkortasun genomikoa, hantura eta adinarekin lotutako gaixotasunak eragin ditzake.
Zahartzea prozesu konplexua da, eta faktore genetikoek, ingurumenekoek eta epigenetikoek eragiten dute. "Ikertzaileek adin biologikoa iragar dezaketen markatzaile fidagarriak bilatzen dituzte, hau da, osasunean eta ongizate orokorrean eragina duen maila biokimikoko pertsona baten adinaren une bat. Bestalde, adin kronologikoak pertsona batek zenbat urte bizi izan dituen adierazten du. Norbanakoaren arabera, litekeena da biak korrelaziorik gabe egotea", azpimarratu dute txostenean.
